Nezavisno od jučerašnje prognoze za danas, koja nije bila dobra, ima nekoliko stvari koje treba imati na umu.
Prognostičar ne daje prognozu iz "malog mozga" nego na osnovu prognostičkog materijala i svog iskustva.
U principu prednost se daje materijalu.
Nekad taj materijal jeste kvalitetan i kompletan sugeriše odgovarajuću prognozu, nekad je prilično kontradiktoran, a nekad je materijal iz različitih centara nebo i zemlja.
I prognozu za 24 sata i onu za 72 prognostičar daje na osnovu istog tipa materijala, kratkoročnih numeričkih modela za ograničenu oblast (ređe iz globalnih).
Da bi prognostički materijal bio dobar, pa samim tim i prognoze (podrazumijeva se da prognostičar zna tumačiti materijal i da je dovoljno savjestan da ga detaljno pregleda) mora se zadovoljiti nekoliko preduslova
1. Početno stanje atmosfere je dobro i precizno predstavljeno
Već ovaj preduslov manje više nikada nije u potpunosti ispunjen. Gustina ulaznih podataka je prilično problematična, a kvalitet osmotrenih i izmjerenih podataka često nije na potrebnom nivou. Primjera radi nama najbliža radio-sondažna mjerenja se vrše u Beogradu, Zagrebu i Bariju. Dakle, to su jedine tačke sa kojih visinski podaci ulaze u modele.
2. Predstaviti procese u atmosferi odgovarajućim jednačinama i smanjiti parametarizaciju na najniži mogući nivo.
I ovdje se susrijećemo sa problemom nemogućnosti matematičkog predstavljanja svih pojava i uticaja. Štaviše od 7 osnovnih jednačina (tri hidrodinamičke jednačine kretanja, jednačina kontinuiteta, jednačina stanja atmosfere i dvije jednačine termodinamike) samo jednačina gasnog stanja ima konačan oblik. Ostalih 6 su parcijalne diferencijalne jednačine što znači da se ne mogu riješti na klasičan način (već metodom konačnih razlika koji se koriste kao zamjena za izvode u diferencijalnim jednačinam). Ako pomenem još vrtložnost, trenje, zagrijavanje od podloge, bočne i granične uslove... uviđate koliko je to kompleksno te se mora vršti i određena parametarizacija što znači da se fizički efekti u dinamičkom modelu umjesto kao posledica dinamike sistema predstavljaju u obliku pojednostavljenih parametara.
3. Potrebno je u najkraćem mogućem roku prikupiti sve podatke i izvršiti kakvu takvu kontrolu ulaznih vrijednosti, a onda obaviti ogroman broj operacija.
Nije slučajno što se najmoćniji svjetski superkompjuteri testiraju upravo na meteorološkim zadacima.
Nijedan od tri preduslova nije u potpunosti ispunjen, vjerovatno nikad neće ni biti, pa je samim tim nelogično očekivati analizu umjesto prognoze.
*Možda jednog dana IvanZD bude raspoložen pa malo više o ovome napiše.
